Opgehaald en bezorgd vanaf €29
Generic

De Brutalistische stijl in architectuur en design

wp:paragraph De laatste jaren is de populariteit van het 'brutalisme' weer toegenomen, een zeer kenmerkende ontwerpstijl die wordt gekenmerkt door een minimalistische...

Design MarketOctober 2020
La Cité Radieuse à Marseille,  Architecte : Le Corbusier.
Bâtiment principal de l'Unesco, inauguration en 1958 (travaux : 1955-1958). Architectes : Marcel Breuer, Bernard Zehrfuss, et Pier Luigi Nervi. Leurs plans ont été validés par un comité international de 5 architectes dans lequel figurait Walter Gropius.
Siège de l’Unesco, Paris, vue de l’intérieur. Le béton brut est omniprésent.
Trellick Tower, Kensal Town, Londres. Un bâtiment édifié en 1972 et conçu par l’architecte Ernő Goldfinger, incarnation du plus pur style brutaliste.
Le Centre national de la danse sur le canal de l'Ourcq à Pantin (Seine-Saint-Denis). Une architecture typique du style brutaliste, des blocs de béton répétitifs en façade, architecte : Jacques Kalisz, 1972.
Le Centre national de la danse sur le canal de l'Ourcq à Pantin (Seine-Saint-Denis), vue de l’intérieur.
Projet Marina City, 2 gratte-ciels extraordinaires en forme d’épis de maïs, construits entre 1959 et 1964 au bord de la rivière Chicago, sur les plans de l’architecte américain Bertrand Goldberg.
Vue des 2 tours, Marina City, Chicago, Etats-Unis.
Bâtiment de l’école Hunstanton, comté de Norfolk, Angleterre, architectes : Alison Peter Smithson. À l’intérieur du bâtiment les matériaux bruts restent visibles, non peints. Même les tuyaux électriques sont exposés !
Buffet suspendu acier émaillé, bois et ardoise, 1970, design création Paul Evans pour l’éditeur Directional.
Cabinet suspendu, pièce unique, 1955, design Paul Evans pour P. Lloyd Powell. Matériaux utilisés : noyer, laiton, émail et ardoise.
Armoire à facettes, modèle PE-354, design Paul Evans pour Directional USA, 1970. Acier chromé et fibre de verre émaillée.
Table en verre avec piédestal en bronze sculpté et acier, design Paul Evans vers 1970.
Suspension brutaliste en tôle de laiton, design de Svend Aage Holm Sørensen pour Holm Sørensen Co, 1960.
Palmier décoratif en laiton sur pierre, design : Daniel d’Haeseleer, vers 1970.
Crédence de buffet brutaliste, design Adrian Pearsall pour Craft Associates (USA) vers 1960. Matériaux : bois et résine époxy.
Crédence de buffet brutaliste, détail du bois sculpté, design Adrian Pearsall pour Craft Associates (USA) vers 1960. Matériaux : bois et résine époxy.
2 fauteuils années 50 attribués à Adrian Persall pour Craft Associates.
Composition de 4 sculptures brutalistes de grande taille, appliques conçues par Marc Weinstein, années 1970. Les 4 sont de formes différentes. Corps en acier patiné cuivre et bronze brossé, boules de verre opalin blanc.
Table basse vintage style brutaliste, design Paul Kingma, années 1960. Mosaïque de plusieurs pierres colorées. Structure en acier martelé.
Luxueuse table basse en laiton gravée à l'acide, conception George Mathias, vers 1970, détail.
Table à repas vintage en béton et verre, design Giorgio Saporiti, 1973.
Suspension brutaliste, design Marcello Fantoni, années 70. Tubes de fer ajourés et soudés. Tulipes en verre de Murano.
Suspension brutaliste, détail, design Marcello Fantoni, années 70.
Même pièce, avec l’éclairage.
wp:paragraph De laatste jaren is er een heropleving van het 'brutalisme', een kenmerkende ontwerpstijl die wordt gekenmerkt door minimalistische vormen en het gebruik van ruwe materialen. Hedendaagse ontwerpers laten zich inspireren door deze stijl, die erg in de mode was van de jaren 50 tot eind jaren 70, om unieke verzamelobjecten te creëren. Sommigen van hen beweren zelfs "neo-brutalistisch" te zijn en putten uit het brutalisme om een smaak te creëren voor de hardheid van bepaalde kale materialen (ruw beton, ruw hout, kale bakstenen, verweerd pleisterwerk). Meubels die aan deze stijl worden toegeschreven zijn nu erg gewild bij verzamelaars. Een mooi stuk van Paul Evans bijvoorbeeld kan een hoge prijs opbrengen op een kennersmarkt. De laatste jaren is er een heropleving van het 'brutalisme', een zeer kenmerkende ontwerpstijl die wordt gekenmerkt door minimalistische vormen en het gebruik van ruwe materialen. De ontwerpers van vandaag laten zich inspireren door deze stijl, die erg in de mode was van de jaren '50 tot eind jaren '70, om unieke verzamelobjecten te creëren. Sommigen van hen beweren zelfs "neo-brutalistisch" te zijn en putten uit het brutalisme om een smaak te creëren voor de hardheid van bepaalde kale materialen (ruw beton, ruw hout, kale bakstenen, verweerd pleisterwerk). Meubels die aan deze stijl worden toegeschreven zijn nu erg gewild bij verzamelaars. Een prachtig stuk van Paul Evans bijvoorbeeld brengt een hoge prijs op op de markt voor kenners. /wp:paragraph wp:paragraph Maar wat wordt er precies bedoeld met brutalisme? We gaan proberen de contouren ervan te definiëren, met een directe link naar de zogenaamde 'Brutalistische' architectuur die zich wereldwijd ontwikkelde in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en tot in de jaren 1980. Bovenal verwijst de term Brutalisme naar een architectuurstijl die een gouden tijd beleefde in de naoorlogse jaren, voordat hij geleidelijk uit de openbare ruimte werd verbannen. Als erfenis van het moderne ontwerp dat werd verdedigd door historische figuren als Walter Gropius, Ludwig Mies van der Rohe en Le Corbusier, wordt het brutalisme gekenmerkt door een koud, minimalistisch ontwerp, met goedkope basismaterialen zoals ruw beton dat de goedkope wederopbouw van steden na de Tweede Wereldoorlog vergemakkelijkte. De Frans-Zwitserse architect Le Corbusier (1887-1965) wordt beschouwd als een van de pioniers van deze stijl, met de bouw van de "Cité radieuse" in Marseille (1947-1952) als voorbeeld, waarin het concept van de wooneenheid werd ontwikkeld. Maar wat is brutalisme precies? We zullen proberen de contouren ervan te definiëren, met een directe link naar de zogenaamde "Brutalistische" architectuur die zich over de hele wereld ontwikkelde in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en tot in de jaren 1980. Bovenal verwijst de term Brutalisme naar een architectuurstijl die een gouden tijd beleefde in de naoorlogse jaren, voordat hij geleidelijk uit de openbare ruimte werd verbannen. Als erfenis van het moderne ontwerp dat werd verdedigd door historische figuren als Walter Gropius, Ludwig Mies van der Rohe en Le Corbusier, wordt het brutalisme gekenmerkt door een koud, minimalistisch ontwerp, met goedkope basismaterialen zoals ruw beton dat de goedkope wederopbouw van steden na de Tweede Wereldoorlog vergemakkelijkte. De Frans-Zwitserse architect Le Corbusier (1887-1965) wordt beschouwd als een van de pioniers van deze stijl, met de bouw van de "Cité radieuse" in Marseille (1947-1952) als voorbeeld, waarin het concept van de wooneenheid werd ontwikkeld. /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11797, "sizeSlug": "large"} La Cité Radieuse à Marseille, La Cité Radieuse à Marseille, Architecte Architecte : Le Corbusier Le Corbusier . /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11798, "sizeSlug": "large"} La Cité Radieuse à Marseille, La Cité Radieuse à Marseille, Architecte Architecte : Le Corbusier Le Corbusier . Imposante betonnen architectuur. Links een gevel en rechts het dak van de Cité Radieuse, waar nu Mamo is gevestigd, een nieuw centrum voor hedendaagse kunst van de Franse ontwerper Ora-ïto. Imposante betonnen architectuur. Links een blik op een gevel en rechts het dak van de Cité Radieuse, waar nu Mamo is gevestigd, het nieuwe centrum voor hedendaagse kunst van de Franse ontwerper Ora-ïto. /wp:image wp:paragraph Brutalistische architectuur is een radicale reactie op bepaalde ornamentele stijlen, zoals de Beaux-Arts stijl, die tot de jaren 1950 nog erg in zwang was in de Verenigde Staten. De belangrijkste kenmerken zijn: massieve gebouwen die vaak gekenmerkt worden door een zeer hoge verticaliteit, met hoekige en repetitieve geometrische vormen - ramen worden vaak herhaald -, een van buitenaf zichtbaar interieur dat het mogelijk maakt om de functies van verschillende delen van een gebouw te onderscheiden, en tot slot een totale afwijzing van alle ornamentiek. Naast beton gebruiken architecten glas, baksteen, staal en ruwe steen. Brutalistische architectuur is een radicale reactie op bepaalde ornamentele stijlen, zoals de Beaux-Arts stijl, die tot de jaren 1950 nog erg in zwang was in de Verenigde Staten. De belangrijkste kenmerken zijn: massieve gebouwen die vaak gekenmerkt worden door een zeer hoge verticaliteit, met hoekige en repetitieve geometrische vormen - ramen worden vaak herhaald -, een van buitenaf zichtbaar interieur dat het mogelijk maakt om de functies van verschillende delen van een gebouw te onderscheiden, en tot slot een totale afwijzing van alle ornamentiek. Naast beton gebruikten de architecten glas, baksteen, staal en ruwe steen. /wp:paragraph wp:paragraph Naast Le Corbusier waren de emblematische figuren van de Brutalistische architectuur Marcel Breuer Marcel Breuer (1902-1981), Ernő Goldfinger (1902-1987), Bertrand Goldberg (1913-1997), Jacques Kalisz (1926-2002) en Fernand Boukobza (1926-2012). Het architecturaal brutalisme had een bijzondere impact in Groot-Brittannië in de nasleep van de oorlog: de architecten Alison Smithson (1928-1993) en Peter Smithson (1923-2003) ontwikkelden een architecturale benadering die erfde van de architecturale principes gedefinieerd door Mies Van der Rohe, met een neiging tot extreem radicalisme (ruwe afwerking van gebouwen) en een verlangen om gebouw, gebruiker (voetganger) en site te "verbinden". /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11799, "sizeSlug": "large"} Het hoofdgebouw van Unesco, ingewijd in 1958 (werken: 1955-1958). Architecten: Marcel Breuer, Bernard Zehrfuss en Pier Luigi Nervi. Hun plannen werden gevalideerd door een internationaal comité van 5 architecten, waaronder Walter Gropius. Het hoofdgebouw van Unesco, ingehuldigd in 1958 (werkzaamheden: 1955-1958). Architecten: Marcel Breuer, Bernard Zehrfuss en Pier Luigi Nervi. Hun plannen werden gevalideerd door een internationaal comité van 5 architecten, waaronder Walter Gropius. Het hoofdgebouw van Unesco, ingehuldigd in 1958 (werkzaamheden: 1955-1958). Architecten: Marcel Breuer, Bernard Zehrfuss en Pier Luigi Nervi. Hun plannen werden gevalideerd door een internationaal comité van 5 architecten, waaronder Walter Gropius. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11800, "sizeSlug": "large"} Hoofdkantoor Unesco, Parijs, binnenaanzicht. Overal ruw beton. Hoofdkantoor Unesco, Parijs, bovenaanzicht interieur. Ruw beton is overal. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11801, "sizeSlug": "large"} Trellick Tower, Kensal Town, Londen. Een gebouw opgericht in 1972 en ontworpen door architect Ernő Goldfinger, de belichaming van de zuiverste Brutalistische stijl. Trellick Tower, Kensal Town, Londen. Een gebouw uit 1972, ontworpen door architect Ernő Goldfinger, de belichaming van de meest pure Brutalistische stijl. Trellick Tower, Kensal Town, Londen. Een gebouw uit 1972, ontworpen door architect Ernő Goldfinger, dat de zuiverste brutalistische stijl belichaamt. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11802, "sizeSlug": "large"} Het Centre national de la danse aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis). Typische Brutalistische architectuur, met repetitieve betonblokken op de gevel, architect: Jacques Kalisz, 1972. Het Nationaal Danscentrum aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis). Typische Brutalistische architectuur, met repetitieve betonblokken op de gevel, architect: Jacques Kalisz, 1972. Het Nationaal Danscentrum aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis). Typische Brutalistische architectuur, repetitieve betonblokken op de gevel, architect: Jacques Kalisz, 1972. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11803, "sizeSlug": "large"} Het Centre national de la danse aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis), bovenaanzicht interieur. Het Centre national de la danse aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis), binnenaanzicht. Het Centre national de la danse aan het kanaal Ourcq in Pantin (Seine-Saint-Denis), zicht op het interieur. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11804, "sizeSlug": "large"} Project Marina City, 2 buitengewone wolkenkrabbers in de vorm van korenaren, gebouwd tussen 1959 en 1964 aan de oever van de Chicago rivier, naar plannen van de Amerikaanse architect Bertrand Goldberg. Marina City project, 2 buitengewone wolkenkrabbers in de vorm van korenaren, gebouwd tussen 1959 en 1964 aan de oever van de rivier de Chicago, naar de ontwerpen van de Amerikaanse architect Bertrand Goldberg. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11805, "sizeSlug": "large"} Uitzicht op de 2 torens, Marina City, Chicago, Verenigde Staten. Zicht op de 2 torens, Marina City, Chicago, Verenigde Staten. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11806, "sizeSlug": "large"} Hunstanton Schoolgebouw voltooid in 1954 en beschouwd als het manifest van de nieuwe Brutalistische beweging (Norfolk, Engeland). Alison en Peter Smithson baarden opzien in de architectuurwereld door een sober gebouw te ontwerpen met een puur ontwerp waarbij gebruik werd gemaakt van zichtbare ruwe materialen (glas, baksteen en beton). Het schoolgebouw Hunstanton, voltooid in 1954, wordt beschouwd als het manifest van de nieuwe Brutalistische beweging (Norfolk, Engeland). Alison en Peter Smithson baarden opzien in de architectuurwereld door een sober gebouw te ontwerpen met een puur ontwerp waarbij gebruik werd gemaakt van zichtbare ruwe materialen (glas, baksteen en beton). Het schoolgebouw Hunstanton, voltooid in 1954, wordt beschouwd als het manifest van de nieuwe Brutalistische beweging (Norfolk, Engeland). Alison en Peter Smithson baarden opzien in de architectuurwereld door een sober gebouw te ontwerpen met een puur ontwerp waarbij gebruik werd gemaakt van zichtbare ruwe materialen (glas, baksteen en beton) /wp:image wp:image {"align": "centre", "id":11807, "sizeSlug": "large"} Hunstanton Schoolgebouw, Norfolk, Engeland, architecten: Alison Peter Smithson. Binnenin het gebouw blijven de ruwe materialen zichtbaar, ongeverfd. Zelfs de elektrische leidingen zijn zichtbaar! Schoolgebouw Hunstanton, graafschap Norfolk, Engeland, architecten: Alison Peter Smithson. Binnenin het gebouw blijven de ruwe materialen zichtbaar, ongeverfd. Zelfs de elektrische leidingen liggen bloot! Schoolgebouw Hunstanton, graafschap Norfolk, Engeland, architecten: Alison Peter Smithson. Binnenin het gebouw blijven de ruwe materialen zichtbaar, ongeverfd. Zelfs de elektrische leidingen zijn zichtbaar! /wp:image wp:paragraph De term brutalisme is geleidelijk aan het domein van de architectuur ontstegen om artistieke trends/stromingen in verschillende disciplines aan te duiden, inclusief design. Een van de eerste ontwerpers die als Brutalist werd bestempeld was de Amerikaanse ontwerper en beeldhouwer Paul Evans (1931-1987), een belangrijke figuur in de Amerikaanse ambachtelijke beweging van de jaren '60 en '70. Zijn werk is herkenbaar aan de strakke lijnen die hij in zijn werk maakt. Zijn werk kan worden herkend aan de esthetische brutaliteit van de meubels die hij tot leven bracht (hoekige meubels, repetitieve geometrie). De term brutalisme heeft zich geleidelijk verspreid buiten het domein van de architectuur om artistieke trends/stromingen in verschillende disciplines aan te duiden, waaronder design. Een van de eerste ontwerpers die als Brutalist werd bestempeld, was de Amerikaanse ontwerper en beeldhouwer Paul Evans (1931-1987), een belangrijke figuur in de Amerikaanse ambachtelijke beweging van de jaren 60 en 70. Zijn werk is te herkennen aan de hoekige vormen die hij in zijn werk aanbrengt. Zijn werk kan worden herkend aan de esthetische brutaliteit van de meubels die hij tot leven bracht (hoekige meubels, repetitieve geometrie). /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11808, "sizeSlug": "large"} Dressoir van geëmailleerd staal, hout en leisteen, 1970, ontwerp door Paul Evans voor Directional. Dressoir van geëmailleerd staal, hout en leisteen, 1970, ontworpen door Paul Evans voor Directional. Hangend dressoir van geëmailleerd staal, hout en leisteen, 1970, ontworpen door Paul Evans voor Directional. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11809, "sizeSlug": "large"} Hangende kast, uniek stuk, 1955, ontworpen door Paul Evans voor P. Lloyd Powell. Gebruikte materialen: notenhout, messing, email en leisteen. Hangkast, uniek stuk, 1955, ontwerp van Paul Evans voor P. Lloyd Powell. Gebruikte materialen: notenhout, messing, email en leisteen. Hangende kast, eenmalig, 1955, ontwerp van Paul Evans voor P. Lloyd Powell. Gebruikte materialen: notenhout, messing, email en leisteen. /wp:image wp:paragraph Paul Evans is tamelijk representatief voor de positionering van Brutalistisch design, in die zin dat hij zijn werk uitvoert op het snijvlak van kunst, ambacht en design. Sommige kenners van de Brutalistische stijl suggereren dat de stijl ook kan worden 'geclassificeerd' als ontlenend aan Brutalistische architectuur, industriële stijl en ambacht. Eind jaren 1950 begon Paul Evans met het maken van koperen kisten met decoratieve deuren, gevolgd door kasten met gebeeldhouwde stalen fronten die zijn unieke beheersing van lastechnieken onthulden. In 1964 werd Evans ontwerper voor meubelfabrikant Directional. Met Directional introduceerde hij verzamelbare edities zoals de Argente Argente-serie, de Sculpted Bronze Sculpted Bronze-serie en de razend populaire Cityscape Cityscape-serie. In tegenstelling tot zijn collega-architecten zag Evans zijn werk als de creatie van verzamelbare kunstwerken. /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11810, "sizeSlug": "large"} Faceted cabinet, model PE-354, ontwerp door Paul Evans voor Directional USA, 1970. Verchroomd staal en geëmailleerd glasvezel. Facetgeslepen kast, model PE-354, ontwerp van Paul Evans voor Directional USA, 1970. Verchroomd staal en geëmailleerd glasvezel. Facetgeslepen kast, model PE-354, ontwerp van Paul Evans voor Directional USA, 1970. Verchroomd staal en geëmailleerd glasvezel. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11811, "sizeSlug": "large"} Glazen tafel met gebeeldhouwd brons en stalen voetstuk, ontwerp Paul Evans, circa 1970. Glazen tafel met gebeeldhouwde bronzen en stalen sokkel, ontworpen door Paul Evans, circa 1970. /wp:image wp:paragraph Naast Paul Evans zouden andere ontwerpers hun stempel drukken en hun visie op meubilair met harde, gestructureerde oppervlakken voorstellen. In de jaren 1970 werd de term "Brutalist" geassocieerd met alle metalen objecten, met stukken die soms eerder botanische dan geometrische vormen hadden. Dit was het geval bij de Deense ontwerper Svend Aage Holm Sørensen (1913-2004), die koperen hanglampen maakte in de vorm van diamanten of versnipperde bladeren. De Belgische ontwerper Daniel d'Haeseleer maakte messing palmbomen op steen. Naast Paul Evans braken andere ontwerpers door met hun visie op meubels met harde, gestructureerde oppervlakken. De term Brutalist werd meer verspreid in de jaren 1970 en werd geassocieerd met alle metalen objecten, met stukken die soms eerder botanische dan geometrische vormen hadden. Dit was het geval bij de Deense ontwerper Svend Aage Holm Sørensen (1913-2004), die koperen hanglampen maakte in de vorm van diamanten of versnipperde bladeren. De Belgische ontwerper Daniel d'Haeseleer maakt messing palmbomen op steen. /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11812, "sizeSlug": "large"} Brutalistische hanglamp van messingplaat, ontworpen door Svend Aage Holm Sørensen voor Holm Sørensen Co, 1960. Brutalistische hanglamp van messing plaat, ontworpen door Svend Aage Holm Sørensen voor Holm Sørensen Co, 1960. Brutalistische hanglamp van messingplaat, ontwerp van Svend Aage Holm Sørensen voor Holm Sørensen Co, 1960. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11813, "sizeSlug": "large"} Decoratieve palmboom van messing op steen, ontwerp: Daniel d'Haeseleer, circa 1970. Decoratieve palmboom in messing op steen, ontwerp: Daniel d'Haeseleer, circa 1970. Decoratieve palmboom in messing op steen, ontwerp: Daniel d'Haeseleer, circa 1970. /wp:image wp:paragraph Onder de ontwerpers die representatief zijn voor het Brutalistisch ontwerp, vallen 2 Amerikaanse figuren op: Adrian Pearsall (1925-2011), beïnvloed door Vladimir Kagan en Isamu Noguchi, en wiens werk op hout opmerkelijk is; en Marc Weinstein, een specialist in wandlampen en verlichting in het algemeen. Anderen zijn de Nederlandse ontwerper Paul Kingma (1931-2013), de Belg George Mathias en de Italianen Sergio Georgio Saporiti en Marcello Fontani (1915-2011). Onder de ontwerpers die representatief zijn voor het Brutalistisch design, vallen 2 Amerikaanse figuren op: Adrian Pearsall (1925-2011), beïnvloed door Vladimir Kagan en Isamu Noguchi, en wiens werk op hout opmerkelijk is; en Marc Weinstein, een specialist in wandlampen en verlichting in het algemeen. Er is ook de Nederlandse ontwerper Paul Kingma (1931-2013), de Belg George Mathias, en de Italianen Sergio Georgio Saporiti en Marcello Fontani (1915-2011). /wp:paragraph wp:image {"align": "center", "id":11814, "sizeSlug": "large"} Brutalistisch dressoir credenza, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (VS), circa 1960. Materiaal: hout en epoxyhars. Brutalistisch dressoir, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (VS), circa 1960. Materiaal: hout en epoxyhars. Brutalistisch dressoir, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (USA), circa 1960. Materialen: hout en epoxyhars. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11815, "sizeSlug": "large"} Brutalistisch dressoir credenza, detail van gesneden hout, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (USA), circa 1960. Materiaal: hout en epoxyhars. Brutalistisch dressoir credenza, detail van houtsnijwerk, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (USA) circa 1960. Materiaal: hout en epoxyhars. Brutalistisch dressoir, detail van houtsnijwerk, ontworpen door Adrian Pearsall voor Craft Associates (USA), circa 1960. Materialen: hout en epoxyhars. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11816, "sizeSlug": "large"} 2 fauteuils uit de jaren 50 toegeschreven aan Adrian Persall voor Craft Associates. 2 fauteuils uit de jaren 50 toegeschreven aan Adrian Persall voor Craft Associates. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11817, "sizeSlug": "large"} Samenstelling van 4 grote brutalistische sculpturen, wandlampen ontworpen door Marc Weinstein, jaren 1970. De 4 hebben verschillende vormen. Lichamen van gepatineerd koper en geborsteld bronsstaal, bollen van wit opaline glas. Compositie van 4 grote brutalistische sculpturen, wandlampen ontworpen door Marc Weinstein, jaren 1970. De 4 zijn verschillend van vorm. Body van gepatineerd koper en geborsteld bronsstaal, bollen van wit opaline glas. Compositie van 4 grote brutalistische sculpturen, wandlampen ontworpen door Marc Weinstein, 1970. De 4 zijn verschillend van vorm. Body van koper en geborsteld brons gepatineerd staal, bollen van wit opaline glas. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11818, "sizeSlug": "large"} Vintage salontafel in brutalistische stijl, ontworpen door Paul Kingma, jaren 1960. Mozaïek van verschillende gekleurde stenen. Gehamerd stalen structuur. Vintage salontafel in brutalistische stijl, ontwerp van Paul Kingma, jaren 1960. Mozaïek van verschillende gekleurde stenen. Gehamerd stalen structuur. Brutalistische vintage salontafel, ontwerp Paul Kingma, jaren 1960. Mozaïek van verschillende gekleurde stenen. Structuur van gehamerd staal. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11819, "sizeSlug": "large"} Luxe zuurgeëtste messing salontafel, ontworpen door George Mathias, circa 1970. Het midden van de tafel is ingelegd met een groot stuk agaat met daaronder een lichtbron. Als het licht aangaat, gloeit de agaat. Het tafelblad rust op een grote vierkante voet in zwart, afgewerkt met een messing rand. Luxe zuurgeëtste messing salontafel, ontworpen door George Mathias, circa 1970. Het midden van de tafel is ingelegd met een groot stuk agaat met daaronder een lichtbron. Als het licht aangaat, gloeit de agaat. Het tafelblad rust op een grote vierkante voet in zwart, afgewerkt met een messing rand. Luxe zuurgeëtste messing salontafel, ontworpen door George Mathias, circa 1970. Het midden van de tafel is ingelegd met een groot stuk agaat met daaronder een lichtbron. Als het licht aangaat, gloeit de agaat. Het tafelblad rust op een grote vierkante voet in zwart, afgewerkt met een messing rand. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11820, "sizeSlug": "large"} Luxe salontafel in messing met zuurgezet, ontwerp George Mathias, circa 1970, detail. Luxe salontafel van zuurgeëtst messing, ontwerp George Mathias, circa 1970, detail. Luxe salontafel van zuurgeëtst messing, ontwerp George Mathias, circa 1970, detail. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11821, "sizeSlug": "large"} Vintage eettafel van beton en glas, ontwerp Giorgio Saporiti, 1973. Vintage eettafel van beton en glas, ontworpen door Giorgio Saporiti, 1973. Vintage eettafel van beton en glas, ontworpen door Giorgio Saporiti, 1973. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11822, "sizeSlug": "large"} Brutalistische hanglamp, ontworpen door Marcello Fantoni, jaren 1970. Opengewerkte gelaste ijzeren buizen. Tulpen van Murano glas. Brutalistische hanglamp, ontwerp Marcello Fantoni, jaren 1970. Opengewerkte gelaste ijzeren buizen. Murano glazen tulpen. Brutalistische hanglamp, Marcello Fantoni, jaren 1970. Opengewerkte gelaste ijzeren buizen. Tulpen van Murano-glas. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11823, "sizeSlug": "large"} Brutalistische hanglamp, detail, Marcello Fantoni ontwerp, jaren 1970. Brutalistische hanglamp, detail, ontwerp Marcello Fantoni, jaren 1970. Brutalistische hanglamp, detail, Marcello Fantoni ontwerp, jaren 70. /wp:image wp:image {"align": "center", "id":11824, "sizeSlug": "large"} Zelfde kamer, met verlichting. Zelfde kamer, met verlichting. Dezelfde kamer, met verlichting. /wp:image wp:paragraph Radicaal, met een moderne esthetiek en het gebruik van industriële materialen, laten stukken in de Brutalistische stijl over het algemeen niemand onverschillig. Brutalistisch meubilair, dat dicht in de buurt komt van een ontwerp dat kunst zou kunnen zijn, krijgt erkenning van een publiek van enthousiastelingen die, naast de functionaliteit van het object, de uitdrukking van een zekere schoonheid waarnemen... Radicaal, met een moderne esthetiek en het gebruik van industriële materialen, laten stukken in de brutalistische stijl over het algemeen niemand onverschillig. Brutalistisch meubilair, dat dicht in de buurt komt van een ontwerp dat kunst zou kunnen zijn, krijgt erkenning van een publiek van enthousiastelingen die, naast de functionaliteit van het object, de uitdrukking zien van een zekere schoonheid... /wp:paragraph wp:paragraph {"align": "right"} François Boutard François Boutard /wp:paragraph

Lees ook onze andere blogs

blog-one-main-test.png

Weetjes over wereldarchitect Frank Lloyd Wright

Frank Lloyd Wright was een van de invloedrijkste architecten van de twintigste eeuw. Hoog tijd om meer te weten te komen over deze wereldarchitect!

Lees meer
Changing Seasons by Gena

Giclee prints: prachtige kunst afdrukken met levendige details

In dit blog duiken we met het onderwerp Giclee prints in de wereld van kunst en reproductietechnologie, We zullen dieper ingaan op wat giclee prints precies zijn, hoe ze gemaakt worden en waarom ze zo geliefd zijn bij kunstenaars en kunstliefhebbers over de hele wereld. Maak je klaar om een duik te nemen in de wereld van verbluffende kleurweergave, ongeëvenaarde precisie en artistieke innovatie.

Lees meer

Whoppah dé marktplaats voor tweedehands design en kunst

Whoppah, dé online marktplaats voor tweedehands design en kunst. Betaalbare luxe via veilige transacties. Kwaliteit, authenticiteit en service gegarandeerd.

Lees meer
Artemide Tolomeo bureaulamp

Artemide: Verlichtend Vernuft en Tijdloos Design in Italiaanse Verlichting

Artemide staat bekend als dé leider in Italiaanse design lampen. Al ruim 60 jaar brengen zij innovatieve lampen op de markt die als ‘designklassieker’ gekenmerkt worden. Mijn bewondering voor dit merk is groot, want 60 jaar koploper blijven in innovatief design is een bijzondere prestatie. Deze week duiken we met Whoppah explores in het Italiaanse merk Artemide.

Lees meer